W warunkach gospodarki rynkowej decydujące znaczenie posiada analiza finansowa, stanowiąc punkt wyjścia i podstawowy zakres każdej analizy ekonomicznej. Zagadnienia, którymi zajmuje się analiza finansowa to: wstępna i rozwinięta analiza bilansu, rachunku wyników, źródeł przychodów i kierunków rozchodów, analiza wyniku finansowego i czynników go kształtujących oraz analiza sytuacji finansowej badanej jednostki gospodarczej.[1]

Analiza techniczno-ekonomiczna zajmuje się oceną poszczególnych odcinków działalności gospodarczej przedsiębiorstwa: ilości i asortymencie produkcji, metodach jej wytwarzania, wyposażeniu technicznym, zatrudnienia, płacach itp. Ocenę stopnia wykorzystania poszczególnych czynników produkcji przeprowadza się z punktu widzenia ich wpływu na wyniki ekonomiczno-finansowe przedsiębiorstwa.[2]

Istnieje konieczność wzajemnego powiązania analizy finansowej z analizą techniczno-ekonomiczną. Wyniki finansowe stanowią jedynie odzwierciedlenie rezultatów osiągniętych na poszczególnych odcinkach działalności przedsiębiorstwa. Natomiast przyczyny kształtowania się tych wyników na określonym poziomie tkwią w stopniu wykorzystania poszczególnych czynników produkcji i w otoczeniu przedsiębiorstwa. Powiązania między analizą finansową i analizą techniczno-ekonomiczną prezentuje rysunek 2.

Analiza finansowa zajmuje się oceną finansowej strony działalności przedsiębiorstwa nie tylko w stosunku do założeń planowych, lecz również w stosunku do okresów ubiegłych i wielkości osiągniętych przez inne firmy. Wartość praktyczna analizy zależy w znacznym stopniu od właściwego ustalenia czynników wpływających na kondycję finansową przedsiębiorstwa.[3]

Rys.2. Zakres analizy ekonomicznej w przedsiębiorstwie

 Analiza ekonomiczna

Źródło: M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, Warszawa 2002, s.14